Wie was Joseph Poelaert (1817-1879), de architect van het Justitiepaleis? Waarom was hij zo bezeten door zijn vak dat hij er overstuur van raakte? Hij was zo geobsedeerd dat hij zijn meesterwerk – het grootste bouwwerk van de 19^e eeuw in heel Europa – niet zelf voltooide. De ‘Schieven architek’, zoals de Brusselaars hem noemden was een echte kameleon die zich niet kon beperken tot een enkele stijl.

Het Justitiepaleis is een neoklassieke mastodont met Assyrisch-Babylonische trekken. Poelaert beschouwde zichzelf als een kunstenaar, een onderwijzer en een ethische richtingaanwijzer van de burgerlijke maatschappij. Het hele Justitiepaleis barst van verwijzingen naar de onafhankelijke rechtspraak in een 19^e-eeuwse staat met scheiding der machten.

Joseph Poelaert heeft heel wat becijferd voor dit monumentale gebouw: hoogtes, breedtes, aantal treden, getallen en symbolen zijn alom vertegenwoordigd in de architectuur en vormen het zichtbare beeld van de onzichtbare werkelijkheid.